Beyaz Ekmeğin Tarihi.
Beyaz ekmek, tarihte insanoğlunun daha rafine ve lüks gıda arayışının bir ürünü olarak ortaya çıkmıştır. Eski Mısır, Yunan ve Roma uygarlıklarında beyaz ekmek, toplumun üst sınıfları için ayrılmış bir gıda olarak görülürdü. Bu dönemde un, el değirmenleriyle öğütülür ve kepeği daha iyi ayrıştırılabilmesi için elekten geçirilirdi. Bu süreç zahmetli olduğu için beyaz ekmek, zenginlik ve statü göstergesi haline gelmişti.
Orta Çağ’da ise tam buğday ekmeği, sıradan halkın tükettiği bir gıda iken, beyaz ekmek yine asiller ve varlıklı sınıflar tarafından tercih edilmiştir. Sanayi Devrimi ile birlikte buğdayın işlenmesi ve öğütme teknikleri gelişmiş, daha ince un üretimi mümkün hale gelmiştir. Böylece beyaz ekmek daha geniş kitlelere ulaşabilmiştir.
20. yüzyılda beyaz ekmek, rafine edilmiş olması ve uzun süre saklanabilmesi nedeniyle popülerlik kazandı. Ancak kepek ve rüşeym gibi besin değeri yüksek bileşenlerinin uzaklaştırılması nedeniyle, besleyicilik açısından eleştirilmeye başlandı. Günümüzde beyaz ekmek hâlâ yaygın tüketilirken, tam tahıllı ve çok tahıllı ekmeklere olan ilgi de artmaktadır.
